टाटा २००९...

जवळ जवळ सगळ्या ब्लॉग्सवर २००९ ला निरोप आणि नववर्षाच्या शुभेच्छांचा सुळसुळाट झालाय. मी ठरवलंही होतं की आपण असं काही लिहायचं नाही , परंतू आताच अपर्णाचा ब्लॉग वाचला आणि मागे पडलेलं एक संपूर्ण वर्ष डोळ्यासमोरून गेलं. २००९ ने खूप खूप आनंदी क्षण दिलेत तर काही मोजकेच दु:खाचे क्षणही दिलेत... गोळाबेरीज करता २००९ खूप लकी ठरलं म्हणायला हरकत नाही.

तसं पाहीलं तर २००९ उजाडलं तेच एक प्रकारचं प्रेशर घेऊन. अमेरिकेत आलेली मंदीची लाट कित्येकांना त्यांची नोकरी राहील की नाही ह्या प्रश्नाने भेडसावत होती. खरंतर मला खूप भिती वाटायचं काही कारण नव्हतं. पण ह्यावेळी कंपनीज् समोर कंपनीत तुम्ही किती चांगलं काम करता ह्यापेक्षा कंपनी खरंच तुम्हाला (आणि कंपनीतल्या तुमच्या सारख्या अनेकांना) अफोर्ड करू शकते का हा प्रश्न होता. त्यामुळे अश्या काळजी वाहणार्‍या कित्येकात मी पण होतो. पण म्हणतात ना 'तो' वर बसलेला सगळं बघतो, त्याला माहीत असतं प्रत्येकाला काय, किती, आणि कधी द्यायचंय ते. मग 'फिकर कायको करने का?' असं म्हणून, त्याच्यावर सगळं सोपवून मोकळा झालो, आणि २००९ अगदी मजेत गेलं.

मला माझ्या जवळच्या मित्रांना भेटायला, त्यांच्याबरोबर हुंदडायला खूप आवडतं. म्हणूनच चान्स मिळेल तेव्हा मी त्यांना भेटायला जातो. २००९ मधे हे मैत्र्यसुख खूप अनुभवलं. मित्रांबरोबरचा वॅलन्टाईन्स डे, दुसर्‍या एका जवळच्या मित्राचा बर्थडे, काही मित्रांचे ग्रॅज्युएशन सेरेमोनी, स्मोकी माऊंटनस् ची १२ मित्र मैत्रिणींनी मिळून केलेली अ‍ॅडव्हंचरस आणि अविस्मरणिय ट्रिप, न्यु ओरलेन्सला मित्राकडे मस्तंपैकी आरास करून बसवलेला गणपती, त्याच मित्राने मागच्या महिन्यात घर घेतलं तेव्हा मुव्हींग करताना केलेली धावपळ... सगळं सगळं आनंद देणारं होतं. तसेच ऑफिसातली लोकसंख्या यावर्षी कमी झाल्याने वर्क लोडही जास्तं होतं, पण प्रेशर मधे काम करण्यातही खूप मजा आली.

वरच्या सगळ्या गोष्टींवर कोटी म्हणजे, दिवाळीत केलेली भारतवारी! तब्बल ७ वर्षानंतर मी दिवाळीत घरी होतो. अभ्यंग स्नानापासून ते औक्षण, फराळ, भाऊबीज सगळं अगदी मस्तं एंजॉय केलं. जवळ जवळ दोन वर्षाने आईच्या मांडीवर डोकं ठेवून झोपलो. आईची बोटं केसांमधून फिरली आणि वाटलं 'सुख याहून काय वेगळं असतं का?' भारतातले तिन आठवडे खूप लवकर संपले. काय नाही केलं या तिन आठवड्यात. दिवाळी झाली, नागपूरमधे मी आणि दादाने मिळून घर घेतलं. आणि अजून एक महत्वाची गोष्टं म्हणजे या सगळ्या धावपळीत माझी 'विकेट पडली'.

एक सांगायचं तर राहूनच गेलं... मागच्या वर्षी आजच्याच दिवशी मी इथे लिहायला सुरवात केली. खरंतर वर्षभरात खूप काही लिहिलं नाही, आणि खूप कोणाला मी लिहतोयं ते सांगीतलंही नाही (वेल, इथं जे लिहित होतो ते मिसळपाववर पण टाकत होतो). असं असताना सुद्धा मागच्या काही पोस्ट्सवर काहीजणांनी चांगले कॉमेंट्स दिले आणि आता लिहिण्याचा अजून हुरूप आलायं (थँक्स अपर्णा, कांचन, महेंद्रकाका, अजय आणि इतर). २००९ खरोखर छान गेलं, त्याला टाटा म्हणवत नाहीये. पण ते थांबणार थोडंच आहे. २००९ तु माझ्यासाठी खूप लकी होतास, म्हणून इच्छा नसतानाही २००९ तुला निरोप देतोय. २०१० सुद्धा तुझ्यासारखंच असेल अशी अपेक्षा करतोय!

तुम्हा सगळ्यांना नववर्षाच्या शुभेच्छा! हे नवे वर्ष तुम्हाला सुख समृद्धीचे आणि भरभराटीचे जाओ...

-अनामिक